Mijn leven begon als een wit pluizig
bolletje, als de grote vriend van iedereen,… Kinderen namen me mee in hun kinderwagen, ik was hun mooie speelgoed
tijdens het weekend,… Mijn vrouwtje was een
oudere dame, een baasje die me lief had en alles voor me
deed,… Toen zij heen ging stond ik daar, en ze
keken op me neer,… Met “ze" bedoel ik de familie, die geen
liefde noch zorg voor mij over hadden,… Dus
werd ik weg gegeven aan een vriend die een buitenhuisje had op een groot
terrein,…Hier leefde ik samen
met andere hondjes die hetzelfde lot
ondergingen als mij,… We werden tijdens de week aan ons lot over gelaten en
ze kwamen ze ons enkel in het weekend
bezoeken,… Tot ze er
weer genoeg van hadden, mij een te grote zorg
vonden en naar het dodenstation brachten,… Daar kwam ik in de handen van een oudere vrijwilliger die het hele verhaal
aanhoorde, toen mijn oude baasje kwam en weer heen ging,… Ze heeft me
veilig in een hokje gezet en
nam me mee naar ACE/SHIN waar ik werd opgewacht
door andere, lieve mensen,… Toen ze me wilden
wassen werd ik erg boos,… Niemand mag aan mijn Frakske, mijn jasje, komen, mijn
enige aandenken aan mijn baasje dat ik zo lief
had,… Ik wilde het voor geen goud ter wereld
kwijt dus hebben ze me na mijn wasbeurt mijn “frakske” weer aangedaan, mijn enige herinnering aan mijn allerliefste
baasje,… Nu zit ik in een hok, ben wel veilig,
maar verlang zo naar de goede tijd waarin ik zo gelukkig
was,… Wie helpt me weer het geluk te vinden,
zodat ik mijn Frakske kan inruilen voor een nieuwe thuis, een nieuw
begin,…
Meer informatie over Frakske vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten